
Pelješac (wł. Sabbioncello) – półwysep w południowej części dalmatyńskiego wybrzeża Chorwacji, na północny zachód od Dubrownika. Ma długość około 70 km, do 3 km szerokości i około 8000 km² powierzchni. Górzysty, ukształtowany wraz z całym pasmem Gór Dynarskich. Jest częścią administracyjnego dystryktu dubrownicko-neretwańskiego i dzieli się na cztery gminy:
- Orebić na zachodzie, 4165 stałych mieszkańców (2001)
- Trpanj na północnym zachodzie, 871 osób
- Janjina w części środkowej, 593 osób
- Ston na wschodzie, 2605 osób.
Jedna z najwyżej cenionych – ze względu na czystość wody i łagodny klimat – części Chorwacji, chętnie odwiedzana już w latach 60. XX wieku i następnych dziesięcioleciach przed rozpadem Jugosławii. Po zakończeniu wojny w byłej Jugosławii (1991-1994) i ustabilizowaniu się nowych granic w tym rejonie liczba odwiedzających Pelješac dorównuje okresowi sprzed wojny.
Dojazd samochodem (bez użycia promu) do półwyspu możliwy jest tylko przez miasteczko Ston, leżące (tak jak Dubrownik) w południowej enklawieChorwacji (oddzielonej pasem wybrzeża bośniackiego z miasteczkiem Neum od reszty terytorium chorwackiego). Pod koniec 2008 ruszyły prace nad budową mostu nad zatoką (nazywaną Kanałem Neretwańskim) dzielącą większość półwyspu od lądu stałego. Most który miał pierwotnie zostać ukończony w 2010 roku będzie otwarty nie wcześniej jak w roku 2015[1]
Zachodnia część półwyspu oddzielona jest wąską cieśniną (Kanałem Korczulańskim) od wyspy Korčula, a w pobliżu jego środkowej i wschodniej części – na południu – położona jest wyspa Mljet, oddzielona od półwyspu o kilkunastokilometrowej szerokości cieśniną. Przez cieśniny te kursują regularne promy Jadroliniji usprawniające komunikację w rejonie Pelješaca.
Mieszkańcy półwyspu zajmują się uprawą winorośli, połowem ryb, hodowlą małży oraz turystyką. Znajdują się tu plaże piaskowe lub żwirowe, największa z nich, Trstenica ma 1500 m długości.
W jednej z wiosek na półwyspie mieszka Robert Makłowicz.